woensdag 24 augustus 2016

Oh, Hallelujah!

Een dertig minutenlange haast oorverdovende religieuze toegift. Het overkwam me pas op een steenworp afstand van mijn eigen huis, toen ik een exotische Afrikaanse kerkdienst bezocht. Tamboerijn in de aanslag en go!

De mensen met wie ik omga, hebben allemaal ongeveer hetzelfde opleidingsniveau, dezelfde politieke ideeën, dezelfde interesses en ze zijn ongeveer even oud als ik ben. Prima mensen om een goed gesprek mee te voeren. We begrijpen elkaar namelijk goed. Toch is het soms heel verrijkend eens binnen te stappen in het leven van mensen die in niets op jou lijken. Dat deed ik pas toen ik meedeed aan een uitbundige Afrikaanse kerkdienst, op nog geen kilometer van mijn eigen huis.

Ik woon in een cultureel divers deel van Amsterdam. Tijdens één van mijn hardlooprondes liep ik langs een parkeergarage. Goddelijke vreugdekreten ontsnapten via de kleine deuropening die toegang gaf tot een ruimte onder de parkeergarage. Ik drukte mijn neus door de deuropening en ik zag wel driehonderd mensen, gekleed in de mooiste gewaden, extatisch hun god toezingen. Het zag er zo vrolijk en energiek uit. Ik zou er haast religieus van worden. Hoewel ik vermoedde dat het tot een échte bekering nooit zou komen, wilde ik wel heel graag een keer meedoen met deze wilde kerkdienst.

Zomaar vrijblijvend meedoen het vrolijke gezelschap, leek me nogal onbeleefd. Ik stuurde een mail, legde uit dat ik graag eens wilde proeven van hun zondagsbesteding. Ik mocht langskomen. Wat ik zag, zal me altijd bijblijven. In een afgeladen zaal waren talloze mensen uitzinnig aan het zingen en dansen. Ook staken ze hun handen in de lucht om de goddelijke stralen op te vangen. Om de beurt kwam er iemand naar voren, om zijn of haar god te bedanken. Wat volgde was altijd een muzikale ode, ondersteund door de achtkoppige band. Niets schema's, couplet/refrein structuur. De band liet zich telkens meevoeren door de stemming van het moment, één ode duurde wel dertig minuten. De mensen in de zaal haalden hun tamboerijn uit hun tas en moedigden de band aan.

Wat me opviel was dat de dienst honderd procent positief was ingestoken. Geen geklaag over wat er fout was gelopen in het leven van de mensen in de zaal. Geen strenge en dogmatische lessen. Hier werd het leven gevierd. De energie die je meeneemt uit zo'n dienst is enorm, zelfs voor een nuchtere atheïst als ik.

Ik ben ervan overtuigd dat, waar je ook woont, er op een steenworp afstand altijd mensen te vinden zijn die een totaal andere levensstijl leven dan de jouwe. Je hoeft het niet met ze eens te zijn, je hoeft niet te overwegen hun levensstijl over te nemen. Maar je kunt je wel vrijblijvend in hun leven verplaatsen. Een prachtige ervaring voor jou en een enorm compliment voor de mensen, die het zullen ervaren als een eer dat een 'vreemde' zich wil verdiepen hun manier van leven. Je even onderdompelen in een totaal ander leven, voelt als een korte vakantie naar een exotisch oord.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten